Kewajipan Ke Atas Mukallaf Mengetahui Yang Wajib, Harus Dan MustahilBagi Allah Dan Rasul

BBB,  11 Jamadil Awwal 1437 = 20 Februari 2016 (Sabtu):

Selepas Shaykh Muhammad Zain bin Al-Faqih Jalaluddin membicarakan tentang Hukum Shar`i, Hukum `Adi dan Hukum Akal, selaku pengarang beliau membicarakan kewajipan ke atas setiap mukallaf berhubung dengan ilmu akidah.

Mukallaf ialah bermaksud, ``Iaitu orang yang `akil lagi baligh sama ada lelaki atau perempuan, merdeheka atau hamba orang atau khadam orang menunaikan tuntutan kewajipan taklifi ke atas dirinya. Mukallaf sama ada dengan `mimpi` ketika umur sembilan tahun atau sampai umur 15 tahun bagi lelaki dan bagi perempuan dengan datang haid selepas umur sembilan tahun.

Berasaskan Matan Umm al-Barahin, beliau mengatakan tentang tuntutan berkenaan bahawa:

``Wajib atas tiap-tiap mukallaf itu `mengenal` barang yang wajib bagi Allah Maulana Jalla wa `Azza dan apa yang mustahil dan apa yang harus.``

Bermula hakikat mengenal `ma`rifat`, ialah pegangan yang kukuh (jazam) menepati dengan bagi apa yang ada pada Allah dengan dalil-dalil.`` Iaitu dengan mempelajarinya dengan guru-guru yang berkelayakan. Bagi anak-anak diajar oleh wali dan bagi isteri oleh suami. Sebagai ingatan tambah Shaykh Muhammad Zain, ``Syahadan, kata `ulama` Islam ``Haram belajar ilmu usuluddin pada orang yang tiada mahir ilmunya dan tiada mengambil daripada gurunya.``

Keluar dari maksud `jazam` yang tidak sempurna dari segi pegangan tiga kategori pegangan (di bawah dari kategori jazam yakni yakin). Iaitu zan, syakk, waham: Jika dapat digambarkan tentang kategori di atas dengan angka, maka ianya berkedudukan sedemikian:

Yakin                   100%

Zann                  -99% hingga  -75%

Syakk                 -74%  hingga  -50%

Waham             -49%  hingga   -25%

Salah                   00

Keluar daripada `Mengenal` (Ma`rifat). Ialah status jahil dan taqlid.

Menyebut Shaykh Muhammad Zain tentang status orang (jahil) dan bertaqlid), iaitu mengikut pendapat orang lain pada katanya dan i`tikadnya tanpa dalil, maka bersalahan pendapat ulama tentang status keimanannya. Muktamad mengatakan ianya `mu`min`, tetapi adakah dengan kedudukan sedemikian ia berdosa atau tidak. Muktamad berpendapat, jika ia belajar dan mampu mendirikan dalil, maka dengan keadaan taklidnya iaitu mu`min yang `asi (berdosa),  dan jika belajar ia, tetapi tiada kuasa mendirikan dalil, maka mu`min tiada `asi (kerana lemah akalnya).

Apakah dalil   itu ?

Istilah ini merupakan istilah yang penting di dalam ilmu akidah dan selalu digunakan di dalam pembicaraan tentang ketuhanan dan juga kenabian.

Dalil ialah `ism fa`il` dari akar kata bahasa `Arab iaitu `dalla` yang bermaksud dengannya membawa kepada menunjukkan kepada sesuatu. Contoh awan menghitam di langit dalil atau tanda hari hendak hujan.Ertinya dengan  tanda berkenaan memberi isyarat kepada natijah `hujan`. Seterusnya sebagaimana penggunaan biasa, bahawa `Alam Berubah-rubah` adalah tanda atau dalil tidak kekal dan baharunya alam, maka adalah tanda atau dalil ada yang membaharu alam, iaitu natijahnya `Allah Pembaharu`

Sebuah istilah lagi yang juga bermaksud dalil, tetapi mempunyai kaedah dan ciri yang berlainan dari dalil ialah istilah `Burhan` (Nama Umm al-Barahin matan bagi  kitab Bidayat al-Hidayat, bererti `Ibu bagi burhan-burhan`) , iaitu kaedah dalil secara berlapis yang menghasilkan natijah awal dan puncak. Sebagai contoh:

1)      Lapis satu:

Alam berubah

Tiap berubah baharu

Alam baharu

2)      Lapis dua:

Alam baharu

Tiap yang baharu ada pembaharu

Sebab itu Pembaharu ialah Allah Ta`ala.

Shaykh Muhammad Zain menjelaskan bahawa, tuntutan dari mukallaf dari segi ma`rifat (dari segi akidah, bukan dengan maksud tasawuf) bahawa membuktikan ma`rifat dengan dalil. Kata Shaykh Muhammad Zain, ``Dalil yang dituntut dari mukallaf ialah dalil `Jaliyyy` - nyata,  yang sekurang-kurangnya apabila seorang ditanya, ``Adakah engkau beri`tikad bahawa Allah Ta`ala itu wujud ?``, maka dijawab `Allah maujud`, dan apabila ditanya tentang dalil, maka katanya, `Sekalian makhluk ini`. Maka menurut Shaykh Muhammad Zain, jawapan sedemikian sudah cukup minimum keperluan.

Sebagaimana kewajipan bagi setiap mukallaf mengetahui apa yang wajib bagi Allah, harus dan mustahil, maka demikian kata pengarang Matan Umm al-Barahin, iaitu al-Imam Abu Abdullah Yusuf al-Sanusi yang diterjemah oleh Shaykh Muhammad Zain bin al-Faqih Jalaluddin

``Dan demikian lagi wajib atas tiap-tiap mukallaf bahawa mengetahui akan barang yang wajib bagi Dhat sekalian Nabi yang Mursal dan barang yang mustahil bagi mereka itu dan barang yang harus bagi mereka itu.``  Menurut Shaykh Muhammad Zain, takrif Rasul ialah:

``Bermula Rasul itu, iaitu insan yang diturunkan Allah firman kepadanya daripada hukum dan menyuruh Allah akan dia dengan menyampaikan hukum itu, dan jika tiada disuruh dengan menyampaikandia, iaitu Nabi dan bukannya Rasul. Shaykh Muhammad Zain mencatat:

Bilangan  Nabi ialah seketi dua laksa empat ribu

Yang menjadi Rasul daripada mereka itu 313 orang dan pada satu riwayat 314 orang

Terafdal daripada mereka itu Nabi kita Muhammad salla Allah `alayh wa sallam

Mengiringi Nabi kita Nabi Ibrahim alayh al-salam

Mengiringi Nabi Ibrahim ialah Nabi Musa alayh al-salam

Dan mengiringi Nabi Musa Nabi Isa alayh al-salam

Dan mengiringi Nabi Isa ialah Nabi Nuh alayh al-salam

 Mereka yang lima ini dinamakan Ulu al-`Azmi

Setengah yang lain daripada mereka adalah melebihi antara satu dengan yang lain, tapi tidak disebut, melainakan yang Ulu al-Azmi.

Sekian.